موقعيت جغرافيايي واقليمي:

جمهوري آذربايجان در شرق منطقه قفقاز و دركنار ساحل غربي درياي خزر واقع شده و در جنوب با جمهوري اسلامي ايران، در غرب با جمهوريهاي ارمنستان و تركيه، در شمال غرب با جمهوري گرجستان و درشمال با جمهوري خودمختار داغستان(بخشي از فدراسيون روسيه) هم مرز است. كل مساحت اين جمهوري در حدود 86600 كيلومتر مربع مي باشد.

جمهوري آذربايجان به دليل واقع شدن در منطقه‌اي زير استوايي داراي انواع آب وهوا از زير استوايي خشك و مرطوب تا آب و هواي كوهستاني است.

جمهوري آذر بايجان از جمله كشورهاي تازه استقلال يافته اتحاد جماهير شوروي سابق مي باشد كه در سال 1991 رسماً اعلام استقلال نموده است. اكثريت نژادي در اين جمهوري از آن آذري هاست ولي اقليتهاي نژادي ديگر از جمله روسها، ارامنه، لزگيها، آوارها، اكراينيها، تاتارها، يهوديان، تالشها، ترك ها، گرجيها، كردها واودينها در اين جمهوري زندگي مي كنند.

حکومت:

نوع حکومت جمهوری فدرال چند حزبی با یک مجلس قانونگذاری است. رئیس جمهور و ۳۵۰ عضو پارلمان با رأی تمامی افراد بالغ برای چهار سال انتخاب میشوند . سیاست حزبی در مراحل اولیه است و احزاب کوچک آذری و گروه بندیهای سیاسی بسیاری وجود دارد . احزاب عمده سیاسی عبارتند از : • جبهه خلق آذربایجان • گروه سیاسیال دموکرات

عضویت: سازمان ملل متحد ، کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا
روز استقلال: ۳۰ اوت ۱۹۹۱

مذهب ومسجد در جمهوري آذربايجان:

هشتاد درصد آذربايجاني ها مسلمان شيعه 15 درصد سني و پنج درصد بقيه مسيحي(غالباً ارتدكس)، يهودي وديگر اقليتهاي مذهبي هستند. اداره روحانيت قفقاز كه در باكو قرار دارد نظارت بر امور مذهبي مسلمانان آذربايجان، گرجستان وداغستان را بر عهده دارد. بعد از انقلاب اكتبر 1917، به رغم آنكه حكومت شوروي سياست ضد مذهبي براي ريشه كن كردن مذاهب را درپيش گرفت، اما مردم اين سرزمين همچنان وفاداري مذهبي خويش را حفظ كردند.

كمونيستها اقدامات خود را با بستن مساجد ومدارس ديني آغاز كردند، سپس به تدريج دادگاه‌هاي شرع وسازمان‌هاي اوقاف را منحل نمودند.با اين همه، اينك بسياري از مساجد كه در دوران كمونيزم به موزه، كتابخانه، كارگاه و حتي انبار علوفه تبديل شده بود، مرمت گرديده و مورد استفاده مجدد قرار گرفته است. روي هم رفته در جمهوري آذربايجان بيش از يك هزار مسجد وجود دارد كه دو سوم آن را مساجد قديمي تشكيل مي دهند. براي مثال مسجد جمعه جورت در شبه جزيره آبشرون در سال 409 هجري قمري بنا شده است. در شهر باكو تقريباً يكصد مسجد وجود دارد كه نيمي از آنها در يك منطقه كوچك قديمي به نام ايچري ‌شهر كه در واقع محدوده شهر قديمي باكو محسوب مي شود، واقع شده است. از ميان مساجد موجود باكو، تنها 23 مسجد به روي مؤمنان گشوده شده است.

خط و زبان:

در سال تحصيلي 29ـ1928 خط عربي در جمهوري آذربايجان لغو و به جاي آن از خط لاتين استفاده شد. ولي در سال 1939 اين خط نيز جاي خود را به الفباي سيريليك داد. براساس قانون اساسي جمهوري آذربايجان(مصوب 1995) زبان رسمي اين كشور « آذربايجاني » و خط رسمي « لاتين » اعلام شد.  پي آمدهاي سوء اين تغييرات پي در پي چنان عميق بوده است كه قابل توصيف در اين مقاله كوتاه نيست.

  منابع طبيعي و صنايع:

نفت، گاز طبيعي، آهن، آلومينيم، تجهيزات نفتي، سيمان، صنايع شيميايي و پترو شيمي و پارچه بافي از عمده منابع و صنايع اين جمهوري هستند. توليدات صنعتي جمهوري آذربايجان در سال 2001، رشدي بالغ بر 1/5% داشته است.

مطبوعات:

در جمهوري آذربايجان نزديك به هفتصد نشريه از وزارت مطبوعات پروانه انتشار دريافت كرده‌اند كه از اين ميان حدود يكصد نشريه فعال هستند وبقيه يا منتشر نمي‌شوند ويا به صورت گاهنامه و بعضاً روزانه منتشر مي گردند. از لحاظ تأثير اين رسانه‌ها  در ساخت افكارعمومي، اذعان مي توان كرد كه اغلب نشريات پر قدرت در دست گروههاي مخالف حكومت است هرچند نشريات وابسته به دولت و راديو وتلويزيون دولتي نيز در مسابقه تأثير اجتماعي، كه تأثير نبوده است.

راديو:

فعاليت راديو در جمهوري آذربايجان نخستين بار در سال 1920 آغاز شد. برنامه‌هاي آغازين راديو بيشتر عبارت بود از قرائت مندرجات مطبوعات، دكلمة شعر و پخش كنسرت‌هاي موسيقي. در سال 1933 با ايجاد دگرگوني اساسي در شيوه تهيه وپخش برنامه‌ها، راديو به صورت مهمترين ابزار تبليغ افكار ماركسيستي در آمد.

تلويزيون:

فعاليت تلويزيوني در جمهوري آذربايجان در سال 1965 آغاز شد و درسال 1957 با نخستين گزارش مسابقة فوتبال پخش زنده را تجربه كرد. هم اكنون در جمهوري آذربايجان علاوه بر امكان دريافت بيش از يكصد كانال تلويزيوني از طريق ماهواره‌ها، چندين كانال تلويزيوني از فرستنده‌هاي زميني پخش مي شود.