جمعیت مالزی براساس آخرین آمار حدود 30 میلیون نفر می باشد. افراد زیر 15 سال در این کشور 33 درصد، بین 15 تا 65 سال 62 درصد و بالای 65 سال 5 درصد می باشند. میزان رشد جمعیت در این کشور 74/1 درصد است. این کشور دارای تنوع قومی و نژادی است. در ایام قدیم سه گروه از مردم مالزی در شبه جزیره مالایا زندگی می کردن. گروه نخست جنگل نشینان بودند که به آنها اورانگ اصلی (orang asli) می گفتند که عمدتا شکارچی بودند. گروه دوم مردم ساحلی شبه جزیره یا اورانگ لائوت (orang laut) نامیده می شدند و بالاخره گروه سوم که قالباً ماهاگیر و کشاورز بودند. چینی ها و هندی ها دو نژاد خارجی بودند که در سده های 1800 و 1900 میلادی وارد مالزی شده بودند که با هدف کار در معادن قلع و تجارت و کار در مزارع کائوچو به این منطقه آمده بودند.

در حال حاضر حدود 4/50 درصد از جمعیت مالزی را ملایوها، 23 درصد چینی تبار، 7 درصد هندی و 11 درصد بومیان مالزی و مابقی هم اقوام دیگر هستند. نژاد ملایو بر حکومت و نیروهای مسلح سیطره دارد در حالیکه گفته می شود 70 درصد اقتصاد مالزی در دست چینی تبارهاست. هندی تبارها هم غالباً در بخشهای آموزش و خدمات فعالیت می نمایند. زبان ملایو (باهاسا ملایو) زبان رسمی کشور مالزی است. زبان انگلیسی نیز در این کشور رایج می باشد. چینی تبارها به گویش چینی و هندی تبارها نیز به زبان هند جنوبی (تامیلی) تکلم می کنند.

دین رسمی مالزی اسلام می باشد. البته در قانون اساسی مالزی بر آزادی مذاهب تأکید شده است. نام نژاد ملایو با دین اسلام، چینی با بودیسم و کنفوسیوئیسم و هندی با هندوئیسم همراه می باشد. 57 درصد مردم این کشور مسلمان، 17 درصد بودایی، 11 درصد کنفوسیوس و تائوئیزم و 7 درصد نیز هندو می باشند. بیش از 8 درصد از مردم مالزی را مسیحی تشکیل می دهند. مساجد، کلیساها و معابد هندوها و بودائیان در کنار هم در مناطق شهری بنا شده اند. بنابراین تساهل و تسامح مذهبی در بین پیروان ادیان مختلف در مالزی وجود دارد. پادشاه بالاترین مقام اسلامی در مالزی است و شورای ملی امور اسلامی در کنار مرکز اسلامی مالزی و برخی ارگانهای کوچکتر اسلامی مربوط به اسلام و مساجد را انجام می دهند. تشکیلات رسمی اسلامی در دفتر نخست وزیر مترکز می باشد و امور مربوط به ائمه جاماعات و مساجد را کنترل می نماید. مسلمانان مالزی پیرو مذهب شافعی هستند. توجه به دعا و عرفان نیز اصالت خاصی به مردم مسلمان مالزی بخصوص در شمال کشور بخشیده و مهمترین عامل در عدم گسترش وهابیت در منطقه بوده است.

 

مالزی کشوری است با نظام سلطنتی مشروطه که با الهام از سیستم حکومت پارلمانی انگلیس پایه گذاری شده و در بدنه حکومتی آن نیز از سیستمهای فدرال استفاده شده است. پادشاه مالزی در رأس حکومت قرار دارد و دارای اختیارات و وظایف تشریفاتی است و از بین خانواده سلاطین 9 ایالت مالزی بصورت دوره ای و به مدت پنج سال انتخاب می شود.

قدرت اجرایی در مالزی در اختیار نخست وزیر است که براساس انتخابات مجلس نمایندگان فدرال انتخاب و تعیین می شوند. رئیس حزبی که اکثریت کرسیهای مجلس را به خود اختصاص دهند بعنوان نخست وزیر معرفی خواهد شد. کابینه نجیب تون رزاق (نخست وزیر فعلی مالزی) از آوریل 2009 به دنبال انتخابات داخلی حزب حاکم به ریاست حزب و نخست وزیری مالزی تعیین شده است. 14 حزب سیاسی مالزی تحت عنوان جبهه اتحاد ملی و در رأس آن حزب آمنو از ابتدای استقلال مالزی تاکنون قدرت را در دست داشته است.

سیستم پارلمانی مالزی دو مجلسی یعنی مجلس نمایندگان و مجلس سنا است. مجلس سنا دارای 70 سناتور می باشد. مجلس نمایندگان با داشتن 222 نماینده از طریق انتخابات سراسری برای یک دوره پنج ساله فعالیت می کند مگر اینکه انتخابات زودرس برگزار شود. بزرگترین حزب ائتلاف حاکم طبق قانون نخست وزیر مالزی خواهد بود. نجیب تون رزاق ششمین نخست وزیر مالزی است که از آوریل 2009 پس از کناره گیری عبدالله بداوی به قدرت رسیده است. آخرین انتخابات پارلمانی مالزی در مارس 2088 برگزار شد که جبهه اتحاد ملی متشکل از 14 حزب سیاسی 14 کرسی از مجموع 222 کرسی مجلس نمایندگان را به دست آورد که 78 کرسی به حزب آمنو (بزرگترین حزب در ائتلاف حاکم) اختصاص یافت. احزاب مخالف نیز 82 کرسی را کسب کردند.

حدود 40 حزب سیاسی در مالزی فعالیت می کنندکه قویترین آنها حزب آمنو به رهبری نخست وزیر کنونی مالزی است. حزب آمنو در سال 1946 تأسیس شد. حزب اسلامی پاس نیز پس از حزب آمنو بیشترین نفوذ را در بین مسلمانان دارد.

توسعه و پیشرفت مالزی در بخشهای صنعتی و خدمات به خاطر اجرای برنامه های موفق اقتصدی ر این کشور قابل ملاحظه است. میزان رشد تولید ناخالص داخلی مالزی در سال 2010 بالغ بر 7 درصد و درآمد سرامه این کشور نیز بیش از 1400 دلار بوده است. حدود 12 میلیون نفر نیروی کار در این کشور وجود دارد که بالغ بر 4 درصد آنها بیکار هستند.و حدود 2 میلیون نفر نیروی کار بصورت قانونی در این کشور مشغول هستند. گفته می شود که حدود 500 هزار نفر نیروی کار غیرقانونی (عمدتاً از اندونزی) در مالزی حضور دارند.

مالزی حدود 4 میلیارد بشکه ذخیره نفتی دارد و تا حدود 700 هزاتر بشکه در روز نفت تولید می کند. میزان ذخیره گازی مالزی حدود 5/2 تریلیون متر مکعب می باشد. واحد پول این کشور رینگیت است که هم اکنون حدود 05/3 رینگیت معادل یک دلار آمریکا می باشد.